Dit is een artikel uit het blad De Lotusvijver (site), herfstnummer 2005.
Indachtig het thema van dit nummer ‘googlede’ ik op ‘zen addiction’ en dat levert als eerste het artikel The Benefits of Zen Meditation in Addiction and Recovery (1). Het werd in 1997 geschreven door Mary Heath in Australië. Zij beschrijft hoe je meditatie kunt gebruiken om je besluit kracht bij te zetten om je verslaving op te geven. Daarnaast geeft zij aan dat het gebruikt kan worden om zwakke momenten tegen te gaan en depressie te verdrijven. Ook kan zen worden ingezet om met boosheid en angst om te gaan.
~ ~ ~
Geen verslaving maar wel licht dwangmatig zijn de verslagen van Neil Myers (2) waarin hij schrijft wat hem tijdens zijn ochtendzittingen en lange sesshins bezighield. Naast een weergave van de verworven inzichten bevatten de 140 pagina’s vele beschrijvingen van pijn en twijfel. Het deed me denken aan het boek Ambivalent Zen van Lawrence Shainberg (3). Shainberg raakte in 1951 geïnteresseerd in het boeddhisme om zijn basketbalspel te verbeteren. Door het lange en blijvende contact met zen krijgen we een beeld van de ontwikkeling van het zen boeddhisme in de Verenigde Staten. Diverse namen die ik wel eens gehoord had kon ik nu een plaats geven. Daarnaast verwoordt Shainberg zijn twijfels en fysieke ongemakken uitputtend. Het boek roept in die zin veel herkenning op. Een ander boeddhistisch boek met van datum voorziene opmerkingen is A Thinker's Note Book (4). Je hoeft niet bang te zijn voor gezanik over rugpijn maar des te meer voor rake opmerkingen als
One can judge people's nature more reliably by the way they treat their immidiate associates than by the feelings they voice towards humanity in general. (Aug. 50)
De volgende opmerking is nu van toepassing:
There is no need to wear one’s deeds like medals. One can be just as much mentally nouveau-riche as financially. (Jan 53)
Ik heb dit boek namelijk tweedehands gekocht en in zijn geheel (255 pagina’s) ingescand en op internet gezet. Het boek is geschreven door Bhikku Nanamoli die als Osbert Moore in 1905 in Engeland geboren werd. Hij diende in de tweede wereldoorlog in Italië en vertrok in 1949 naar Sri Lanka om daar monnik te worden. Hij is met name bekend om zijn vertalingen uit het Pali in het Engels. Het boek is samengesteld uit aantekenboekjes die hij gedurende zijn leven bijhield. Het getuigt van veel inzicht en een groot taalgevoel:
What
is a person?
A chain of deeds and the result of deeds.
Door de oorspronkelijke uitgave en mijn digitalisering van het niet meer uitgegeven boek gaan we voorbij aan de ambitie van de auteur:
It is my ambition to attain obscurity. (Jan 52)
Eveneens van hoog wandtegelgehalte zijn de Analecten van Confucius (5):
Wees niet bezorgd wanneer anderen u niet waarderen. Wees bezorgd als u anderen niet waardeert.
Op simpele en overzichtelijke webpagina’s zijn de 499 uitspraken in 23 talen te lezen.
Zomaar, min of meer uit het niets verscheen op mijn computerscherm de website van Jaanus, the Japanese Architecture and Art Net Users System (6). De website bevat een beschrijving van 8000 Japanse architectuur- en kunsttermen. Ik klikte direct op de Z en weet nu dat een zendou een meditatiehal uit twee delen is met een aarden vloer. Het centrale deel heet moya en is omgeven door een mokoshi. Deze heeft het karakteristieke meervoudige dak dat zo Japans aandoet maar in feite tijdens de Sung dynastie (960-1279) vanuit China is geïntroduceerd.
Ik was verbaasd te lezen de aanwezigheid van meer daken niet betekent dat er meer verdiepingen zijn.
In het verlengde van de vorige site ligt die van Mark Schumacher (7), een in Japan wonende Amerikaan. Op zijn site staat een uitgebreide alfabetische lijst met boeddhistische kunsttermen, vele in relatie tot architectuur. Hij heeft bijvoorbeeld een uitgebreide beschrijving gemaakt van steenmarkeringen. Zo zijn er beschermende markeringen die bij grenzen en begrenzingen staan, stenen lantaarns, grafmarkeringen, boeddhistische gehouwen afbeeldingen op rotswanden, standbeelden, uitgehouwen voetafdrukken van de Boeddha, stenen wasbassins en stenen in rotstuinen. De site is verluchtigd met meer dan duizend foto’s.
~ ~ ~
Velen zijn in meer of mindere mate verslaafd aan chocolade. Dit kun je goed combineren met het boeddhisme door een bezoek aan Chocolate Deities (8). Hier worden goddelijke figuren vormgegeven in goddelijke chocolade verkocht. De hier in chocolade afgebeelde Hotei was een rondtrekkende Chinese zen monnik die in de tiende eeuw voorzien van grote zak rondtrok. Hieruit deelde hij chocola uit aan kinderen. Aan de historische juistheid van de laatste bewering wordt enigszins getwijfeld. Hotei is een van de zeven Japanse goden van het geluk (Shichifukujin). Daar kun je als volgt je voordeel mee doen: ‘Many believe that rubbing the Buddha's belly brings joy, luck and prosperity. Gather your friends, rub his belly, fill yours, and see what happens!’
